Nederlands

Beobachtungen zur niederländischen Sprache

Geboortekaartjes

Gisteren verkondigde een Duitse vriendin de blijde boodschap dat ze zwanger is. Natuurlijk was ik nieuwsgierig: wanneer komt de baby? Is alles goed? Wordt het een jongetje of een meisje? Eén van de spannendste vragen zal pas na de geboorte beantwoord worden: hoe heet het kind? In deze tijden van multimedia krijgen vrienden en familie de naam en het tijdstip van de geboorte meestal per sms of per mail. In Duitsland blijft het daar meestal bij. Belgische en Nederlandse ouders daarentegen blijven trouw aan de traditie van een officiële, feestelijke aankondiging op papier. Kort na de geboorte krijgen vrienden en familie een geboortekaartje in hun brievenbus: een kleurrijk, met zorg vormgegeven kaartje (strak design of roze beertjes, afhankelijk van de smaak van de ouders) met gegevens over de baby (en in combinatie met het roze-beertjes-patroon vaak nog een melig gedichtje). Dit kaartje is al een tijdje voor de geboorte voorbereid en besteld bij de drukker. Zodra de baby er is, hoeven alleen de ontbrekende gegevens nog aangevuld te worden; dan rollen de kaartjes van de pers en worden ze op de post gedaan.

Geboortekaartjes

Geboortekaartjes van Jolien en Robbe (Foto: Janneke Diepeveen, CC-BY-NC-ND)

Het geboortekaartje vermeldt natuurlijk de naam van het zoontje/dochtertje en de geboortedatum. De namen van de trotse (Du. stolz) ouders en van baby’s fiere (Du. stolz) grote broer(s) of zus(sen) mogen uiteraard niet ontbreken. Verder lezen we hoe lang en hoe zwaar het kind is (om te benadrukken wat voor prestatie het voor mama was om die kolos eruit te persen?). Traditioneel staat op het geboortekaartje wie de peter en meter (Du. Patenonkel/Patentante) zijn en het adres (thuis of in het ziekenhuis) waar we de baby mogen komen bewonderen. Veel ouders organiseren, zoals ik onlangs schreef, een babyborrel die ze op een apart kaartje aangekondigen.

Duidelijk is: bij Nederlandse en Belgische ouders is bezoek van harte welkom (terwijl ik soms het idee heb dat Duitse ouders hun pasgeboren baby liever afschermen voor het publiek). Je wordt wél verondersteld een cadeau mee te brengen, en niet zomaar een rompertje (Du. Strampelanzug) van de Hema. Veel Belgische geboortekaartjes vermelden een ‚vrijblijvende cadeautip‘: meestal kun je een cadeautje kiezen van de geboortelijst die de ouders bij een bepaalde (online) winkel hebben samengesteld. Ook gebruikelijk is de pamperrekening: een rekening (Du. Konto) waarop je een bijdrage levert voor baby’s pampers (Du. Windeln) of zijn/haar eerste spaarcentjes. Niet voor niets zijn Belgische gezinnen de rijkste van Europa.

Tags: ,

Der Beitrag wurde am Donnerstag, den 19. Juni 2014 um 15:16 Uhr von Janneke Diepeveen veröffentlicht und wurde unter Niederlande, Wortschatz abgelegt. Sie können die Kommentare zu diesem Eintrag durch den RSS 2.0 Feed verfolgen. Kommentare und Pings sind derzeit nicht erlaubt.

Kommentarfunktion ist deaktiviert