Als nieuweling in Duitsland leer je snel een paar culinare gewoontes. En nee, ik denk niet aan curryworst of zuurkool. Wel aan de gewoontes op het werk. ’s Middags samen warm eten, bijvoorbeeld, én zelfgemaakte taart meebrengen als je jarig bent.
Onlangs was ik jarig, en eingedeutscht als ik ben (of wil zijn), had ik taart gebakken.
Een frambozenkwarkcake was het, die zag er wel lekker en geslaagd uit, maar ik wou er graag nog een romig toplaagje bij. Daarvoor had ik toch ergens onlangs een recept gelezen? Waar? Oh ja, in het kinderbakboek van mijn dochter.
Helaas. Het kinderbakboek komt uit Nederland, en ik niet. Het recept luidde ongeveer zo: voor een romig toplaagje meng je poedersuiker en citroensap met roomkaas. Wat is roomkaas? Is het Frischkäse of Quark, dat heb ik bij de hand. Of nog iets anders? Geen idee, echt niet – dus doe ik wat we willen dat de studenten ook doen als ze het niet weten: ik zoek het snel even op in Van Dale.
Helaas brengt me dat niet verder: Butterkäse, Rahmkäse, Sahnekäse. Dat ken ik niet, en heb ik al zeker niet in de koelkast staan. Dan maar improviseren met een mengsel van de Frischkäse en de Quark.
Een snelle zoektocht op het internet levert dan, als ik op mijn bureau ben, foto’s: roomkaas is wat ik ken als Frischkäse. En hoe we dat in België noemen? Geen idee. Het bekende merk Philadelphia twijfelt ook en verkoopt zichzelf als zachtfrisse zuivelspread in Nederland en is in België een verse kaasspecialiteit.
Ik ben duidelijk nog niet eingedeutscht als het om zuivelproducten gaat. Toch hopen dat de collega’s het lekker vinden.
Tags: kulinarisch