Wonen in de kelderverdieping of het souterrain heeft zeker zijn voordelen. Je hoeft je verhuisdozen, meubels én de wekelijkse boodschappen geen trappen op te sleuren. Op warme zomerdagen is het er aangenaam koel. Je kunt door de kamer dansen zonder dat er een onderbuur klaagt dat je te veel lawaai maakt. Je betaalt een stuk minder huur (Du. Miete) dan je bovenburen (in Berlijn althans). En jíj hebt directe toegang tot de tuin. Maar er is een groot nadeel: de beestjes (Du. Tierchen) in die tuin hebben ook directe toegang tot jouw woning.
Lavendel, huismiddel tegen insecten en spinnen? (Foto: Service Communication ville de Digne-les-Bains, CC BY-SA 3.0)
Voor we zouden verhuizen praatte ik met een bevriende fysiotherapeute die haar praktijk in zo’n kelderverdieping heeft. Ze zei: „Het is prima, maar je moet wel tegen beestjes kunnen.“ Wijze woorden. Helaas, na een jaar kan ik er nog steeds niet aan wennen. Het ene beestje is al griezeliger (Du. gruseliger) dan het andere. Meestal komen ze ’s avonds tevoorschijn gekropen. Geloof me, het zijn gezelschapsdieren: ze komen met z’n allen op bezoek als ik alleen thuis ben. De oogst (Du. Ernte) van gisteravond: een duizendpoot (Du. Tausendfüßler), een zilvervisje (Du. Silberfischchen), twee oorwurmen (Du. Ohrwürmer, Ohrenkriecher), drie vette pissebedden (Du. Kellerasseln), diverse mieren (Du. Ameisen) en – last but not least – twee grote enge spinnen (het soort met knieën; een nachtmerrie voor iemand met arachnofobie).
Het gebrek aan trappenlopen compenseren wij ruimschoots met rondrennen met vliegenmeppers, keukenrol, handveger, stofzuiger en andere attributen – inclusief spuitbussen en gifkorrels, want huismiddeltjes zoals lavendel helpen niet. Ze leveren tenminste wel een prettiger plaatje op bij deze tekst dan de beestjes.
Tags: Flora & Fauna
Die