Vandaag twee vrouwen van statuur.
Kenau Simonsdochter Hasselaar (1526-1588/89)
Zij nam actief deel aan het verzet tegen de Spaanse belegeraars van Haarlem (1572-1573). Over haar heldhaftige rol bestaan twijfels maar haar naam heeft in de Nederlandse taal overleefd: een kenau is een manwijf, een helleveeg (Satansweib).
De historica Els Kloek zet in haar boek Kenau en Magdalena de feiten op een rijtje en beschrijft in de epiloog Kenau als een strijdlustige vrouw: „Ze liet zich de kaas niet van het brood eten, streed tot het uiterste om haar gelijk te halen en was voor de duvel nog niet bang.“
Wilhelmina Drucker (1847-1925)
Ze werd ook de ijzeren Mina genoemd en was een feministe van het eerste uur. Zij streed voor het vrouwenkiesrecht, tekende voor algehele ontwapening en zette zich in voor zowel ongehuwde moeders als dienstweigeraars (Wehrdienstverweigerer).
In de jaren 70, tijdens de zogenaamde tweede feministische golf, speelde de naar haar genoemde actiegroep Dolle Mina een zeer belangrijke rol. Dolle mina werd een synoniem voor feministe of – afhankelijk van het oordeel van de spreker – ook voor wat in het Duits Emanze wordt genoemd.
De bekendste slogan van Dolle Mina was wel: Baas in eigen buik (recht op abortus).
Tags: Geschichte