Waterlanders (Lilyu, PD-self)
Het woord waterlanders kwam als eens voor in een vorige bijdrage. Waterlanders zijn tranen, dikke, droevige tranen.
Als Nederlandstaligen tranen met tuiten huilen (dicke Tränen weinen), dan is er echt wat aan de hand (dann ist’s wirklich ernst).
Huilen met de pet op betekent es ist unter aller Kanone/Kritik. Dat gevoel heb ik bij de uitslag van de Nederlandse Kamerverkiezingen. Alweer Rutte!
En we houden het niet droog als we, zoals prinses Máxima op 2 februari 2002 bij het horen van de bandoneon, diep ontroerd zijn.
Wist u dat diep bedroefde Belgen de voorkeur geven aan wenen?
In het Belgische Nederlands komen vaker woorden voor die voor Hollanders ouderwets dan wel (oder) plechtig (feierlich) klinken; en het zijn vaak woorden die dicht bij het Duits liggen: werpen i.p.v. gooien, zenden i.p.v. sturen…
Waterlanders: hierbij denk ik ook aan het NCRV-programma „Kaaskoppen en Waterlanders“ dat in de bijdrage over Christiaan Huygens voorkwam.
Waterlanders zijn natuurlijk ook de bewoners van het waterland ten westen van Duitsland.
Een kaaskop is niet per se een Belgisch scheldwoord voor Nederlanders (locofaulisme), zoals Van Dale ons wil doen geloven. De eentalige Dikke geeft als betekenis: een autochtone Nederlander… ben ik ´t ook niet mee eens. Voor mij (Limburgse, dus autochtone Nederlandse) zijn kaaskoppen Hollanders – en die wonen boven de Moerdijk!
PS
NCRV: Nederlandse Christelijke Radiovereniging (niederländische christliche Rundfunk- und Fernsehanstalt) in het publieke bestel (öffentlich rechtlich). Christelijk betekent protestants – maar dat wist u al.
Van Dale geeft informatie over de uitspraak van het woord christelijk: /krɪstələk/ en /χrɪstələk/ – behalve in bepaalde protestantse kringen is de uitspraak met k de gewone.
Tags: Wasser
Die