Eind jaren zeventig was ik lerares Duits aan een gymnasium in de buurt van Utrecht. Ten noorden van de grote rivieren was die taal destijds niet populair. Zo kwam ik op 20 april de klas (9. Klasse) binnen en op het bord stond geschreven: Herzliche Gluckwünsch zu Führers Gebürtstag!
Wij hadden het dus bepaald niet makkelijk.
Collega O. den Besten (oud-leraar Duits) was de prominentste onder ons:
We hadden de allerbeste bedoelingen (Absichten) en konden ook een en ander bijdragen… maar het was niet gewenst. O. den Besten kende de Klassiker Goethe en Schiller – net als wij – uiteraard op z’n duimpje (aus dem Effeff).
En tegenwoordig?
Allemaal vergeven en vergeten. Wie leert er überhaupt nog Duits (of Nederlands)?
Onze Erasmus-studenten zitten in NL in colleges en lezen Anne Frank en Gerard Reve in het Engels!
Dat mogen ze bij ons, aan de FU-Berlin, niet!
Tags: Geschichte, Kultur
Am 14. März 2018 um 17:07 Uhr
Heb dat wel niet zelf gelezen, maar ‚The acrobat, and other stories‘ uit 1956 heet door G.K. van het Reve in het Engels te zijn geschreven.
Am 15. März 2018 um 20:14 Uhr
In bovenstaand geval ging het om De avonden!