Dag Katharina!
Met stomheid geslagen (sprachlos, baff) waren we toen onze secretaresse, Katharina Lenz, ons meedeelde dat ze besloten had een vervolgstudie te beginnen: ze ging ons verlaten.
Dag Katharina!
Binnen de kortste tijd had Katharina zich het Nederlands eigen gemaakt, ze discussieerde, babbelde en regelde in om het even (gleichgültig) welke taal (ook Engels). Ze corrigeerde onze dienstreis-afrekeningen en maakte de bilans van Drittmittelprojekte (de derde geldstroom) op. Ze had voor ons, voor studenten én collega’s die even het spoor bijster waren (weder aus noch ein wissen), een vriendelijk en verlossend antwoord paraat. En ze gymnastiekte actief mee met onze geitenwollensok.
Zo iemand wil je toch niet missen?
Het is niet anders. We wensen haar alle goeds.
En als ze na haar opleiding voor het universiteitsbestuur gaat werken, hangen we de vlag uit.
Ik neem afscheid met een stomme film (Stummfilm): 00:03:00-00:04:00.
Dag Katharina! Zet `m op (nichts wie ran) en veel succes!
Die