B. Brouwer (CC-PD-Mark)
Stilstaan – de stilstand
Wie verwacht er nog iets? Niemand toch!?
Stilstand is achteruitgang: Stillstand ist Rückschritt. Een stilstand in de groei is ein Wachstumsstillstand.
Maar er is hoop…
Als Nederlandstaligen stilstaan bij iets, denken ze over iets na of ze vinden het de moeite waard om nog eens over iets te praten – over wat ze is overkomen, over een maatschappelijk (gesellschaftlich) probleem bijvoorbeeld: laten we daar nog even bij stilstaan (nachdenken, sprechen)…
O, daar heb ik niet bij stilgestaan: daran habe ich nicht gedacht!
Onze koning stond onlangs in zijn toespraak voor het Europees Parlement uitvoerig stil bij de zorgen van gewone burgers over Europa: „Sommigen zien Brussel eerder als boeman en bemoeial dan als bondgenoot“, aldus Willem-Alexander (een bemoeial is iemand die zijn neus in allerlei zaken steekt, die hem geen barst (einen feuchten Dreck) aangaan).
„Europa begint aan de keukentafel“.
Zo is dát! Of babbelt u soms aan de keukentafel over koetjes en kalfjes?
Hij vervolgde:
Het Europese boeket is niet compleet zonder de Spaanse anjer, de Franse fleur-de-lys, de Griekse acanthus, de Deense margriet, de Duitse korenbloem, de Oostenrijkse edelweiss, de Kroatische iris en de Nederlandse en Hongaarse tulpen. En niet zonder de English rose. Bron
Zeg zelf – is er een mooier boeket denkbaar?
Even stilstaan dus.
Die