Morgenstunde hat Gold im Munde! Dat kennen we.
De dageraad is der Tagesanfang, die Morgendämmerung. Homerus heeft het over de rozenvingerige dageraad.
Het klinkt zo veelbelovend, zo’n zonsopgang. Maar toch… Hoe kom ik daarop? Het Brits Nationaal Archief heeft volgens een bericht op nu.nl de Mata-Hari-dossiers online gezet.
Margaretha Geertruida (zeg maar Griet) Zelle werd in 1876 in de Friese hoofdstad Leeuwarden geboren. Ze stierf als Mata Hari voor een Frans vuurpeloton in 1917, het jaar waarin Dirk Witte Mensch, durf te leven schreef. Zij had gedurfd!
Wat was er in hemelsnaam gebeurd?
Dat valt uiteraard allemaal na te lezen in het net. Samengevat: Griet Zelle woonde met haar echtgenoot (een KNIL-officier; zie rechts) een tijd in Nederlands-Indië. Daar bekwaamde ze zich in de Indische dans, werd lid van een plaatselijke dansgroep en gebruikte voor het eerst de naam Mata Hari. Dat is Maleis (malaiisch) voor: Oog van de dageraad (voor de zon dus).
Het huwelijk werd gescheiden; Griet Zelle verhuisde naar Parijs, waar ze met haar erotische, exotische dansen grote bekendheid verwierf.
Deze opmerkelijke Friezin schijnt van jongsaf een zwak voor heren in uniform gehad te hebben. De nationaliteit deed er niet toe. Ze verkeerde zowel in hoge Berlijnse als Franse militaire kringen. Niet zo slim in de jaren 14-18 van de vorige eeuw. In 1917 werd ze door de Fransen op verdenking van spionage voor de Duitsers gearresteerd, schuldig bevonden aan hoogverraad en ter dood veroordeeld.
Of dit dossier tot nieuwe inzichten leidt? Het zou niet de eerste keer zijn dat de Franse justitie ten onrechte een oordeel wegens spionage voor de Duitsers velde.
In de morgenstond van 15 oktober 1917 werd Margaretha Geertruida Zelle (Mata Hari) gefusilleerd.
Zonsopgang werd Zons ondergang.
Tags: Geschichte
Am 27. März 2017 um 20:12 Uhr
De nalatenschap Mata Hari komt onder de hamer. Zie Mooi meegenomen.