Zakkenroller (anoniem, https://www.rijksmuseum.nl/collectie/SK-A-1429, PD)
Zakkenrollers zijn Taschendiebe. Tasjesdieven roven/stelen tasjes! Alweer zo’n falscher Freund! Zakkenrollers jatten (klauen) wat in je broek-, jas- of rugzak zit, of ook in je tas(je): meestal is dat je portemonnee. Erg genoeg! Denk aan al die pin-, chip- en andere kaarten die daar weer in zitten. De afbeelding links laat zien dat Nederlanders er in de 17e eeuw al een handje van hadden, van zakkenrollen bedoel ik. Ziet u die man (links van het midden) met de linkerhand op zijn rug en de rechterhand in de zak van zijn buurman? Zo!
Tasje met krokodil (Tropenmuseum, CC-BY-SA-3.0)
Tasjesdieven gaan er met je hele tas vandoor: daarin, behalve je portemonnee en mobieltje ook je lippenstift, zakspiegeltje en allerlei andere waardevolle spulletjes (Sachen). Dit minieme maar cruciale verschil (zak-tas) wordt in de alledaagse Duitse criminele sector niet gemaakt.
Dat je gerold bent, zul je in de regel pas merken als het te laat is. Maar hoe kun je je tegen tasjesdieven beschermen? Hoe kun je je verdedigen tegen belagers die het op je tasje gemunt hebben? Makkelijk zat (sehr einfach): met een tasje, een pittig meptasje! Daarmee, zo valt op www.tassenmuseum.nl te lezen,
sloegen dames honden van zich af, gaven ze dieven een klap op hun hoofd, of hielden een winkelkarretje tegen dat de heuvel afrijdt. Een meptasje is een talisman, een wapen; zekerheid voor elke (onverwachte) situatie.
Meppen betekent overigens schlagen, hauen: je kunt iemand een flinke mep verkopen met zo’n tasje. Lastige vliegen gaan we echter met een vliegenmepper (Fliegenklatsche) te lijf!
Nederland kent een lange designtraditie, niet alleen wat tassen en tasjes betreft, zo blijkt uit dit historische bioscoopjournaal over de 12e Internationale Huishoudbeurs in Amsterdam. Heel bijzonder is de commentaarstem van Philip Bloemendal. Luistert u eens hoe men anno 1957 Nederlands sprak.
Dan ga ik intussen met mijn Vlaamse collega een tasje koffie drinken.
Die