Met het Oog op Morgen is een radioprogramma van de NOS dat sinds jaar en dag opent en sluit met de sigaret en het laatste glas van Reinhard Mey (by the way: Reinhard staat te roken en te drinken) en dat ongeveer net zo lang duurt. Als u ons ook op Facebook volgt, weet u dat al. Maar wist u dat deze Berlijnse bard ook in het Nederlands gezongen heeft? „Als de dag van toen (wie damals) hou ik van jou…“ Hier de (ietwat merkwaardige) tekst.
Het oog als eiland hebben we dankzij Philipp Krämer al leren kennen. Maar er zijn nog meer betekenissen: het oog van de naald is een Nadelöhr en als iemand door het oog van de naald kruipt, kommt er mit knapper Not (mit einem blauen Auge?) davon.
Je kunt ook iemand de ogen uitsteken. In dit geval gaat het om het gezichtsorgaan en de Duitse vertaling luidt: jemands Neid erregen. Iemand een rad voor de ogen draaien betekent jemanden etwas vorgaukeln. Jan van Scorels schilderij „de Doop“ is gerestaureerd en oogt nu frisser (sieht frischer aus), lees ik in de Volkskrant. Hier hebben we weer een voorbeeld van impliciete transpositie – weet u nog wat dat is?
Herinnert u zich nog de eerste keer dat u in Amsterdam was? U keek uw ogen uit (sich nicht sattsehen können): al die Hollandse meiden op hun fietsen! Een lust voor het oog (Augenweide).
Misschien bent u zelfs aangekomen op Centraal: dat prachtige station dat – evenals het Rijksmuseum – door de katholieke Limburgse (Roermond) architect Pierre Cuypers werd gebouwd en dat ten zuiden van het IJ gelegen is.
Het IJ?
Met het oog op (im Hinblick auf) onze waterserie maak ik daarvan maar een extra blogpost.
Tags: der menschliche Körper, implizite Transposition