Hee, je gaat naar Nederland?
Joh, kun je wat voor me meebrengen? Een blikje appelstroop, een glas seroendeng, een pak boterkoekmeel en de Parbode natuurlijk!
Als het niet lukt (gelingt): even goede vrienden!
Dat betekent dan: geen vuiltje aan de lucht (kein Wölkchen am Himmel) – ook als je geen tijd voor boodschappen hebt of geen plaats in je koffer: alles in Butter.
Van Dale: deshalb wollen wir uns nicht böse sein.
Ik dacht het niet is wat moeilijker uit te leggen. Zoals bij zoveel idiomatische uitdrukkingen komt het op de uitspraak, de zinsmelodie aan.
Stel, kleine Loekie, een boefje, heeft de pop van zijn zus te pakken; het raam staat open… Zal-ie?
Hij kijkt nog even naar zijn mama – die kijkt terug en zegt: Ik dacht het niet!
Loekie begrijpt dat zijn mama in feite zegt: waag het niet! Hij doet nog een tijdje alsof en pest zijn moeder een beetje, maar legt de pop uiteindelijk terug in de poppenwieg.
Ik dacht het niet! is – op de juiste wijze uitgesproken – een duidelijke afkeuring (Missbilligung). De uitspraak, de zinsmelodie, speelt hier, evenals bij partikels, een belangrijke rol, wat het er voor de taaldocent extra muros niet makkelijker op maakt. Er is bijvoorbeeld een groot verschil tussen Kom binnen! – Kom toch binnen! – Kom maar binnen! – Kom (nog) even binnen! – Kom eens binnen! en Kom toch maar (eens) binnen!
Denkt u daar toch nog maar eens even over na!
Forget it!
Stel, u hebt een hooglopende ruzie (Riesenkrach) met uw partner (komt in de beste families voor) en die werpt in een vlaag van verstandsverbijstering (in einem Anfall von geistiger Umnachtung) uw prachtige, unieke exemplaar van Arno Schmidts Zettel’s Traum uit het raam…
Even goede vrienden? – Ik dacht het niet!
Martin Schult – ik zie hem nog zitten in mijn taalcursus! – schreef naar aanleiding van zo’n echtelijke ruzie „ein ungemein charmantes Buch“: Flokati oder mein Sommer mit Schmidt.
Tags: kulinarisch