Met Sinterklaas was ik even in Nederland in de hoop dat op 5/6 december de musea leeg zouden zijn. Dat ging niet helemaal op.
A Gran Sranan Presenteri – oftewel De Grote Suriname Tentoonstelling – was goed bezocht. Dat was ook het geval in Museum Van Loon aan de Keizersgracht waar de betrokkenheid van de familie Van Loon bij de WIC en Suriname kritisch wordt belicht.
En daarna een kopje koffie in de sociëteit van kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae aan het Rokin waar Surinaamse kunst uit het bezit van Carl Haarnack en Myra Winter de wanden siert: Brasa mi ori / Groet me met…
*****
Als Nederlandse in het buitenland wil je wel eens een nieuw Nederlands woord missen (verpassen). Dat bleek al bladerend door De Groene Amsterdammer:
De feestdagen komen eraan en supermarkt Lidl wilde dat met een fleurige folder onder de aandacht brengen. Maar in plaats van een run op de supermarkt vanwege waanzinnige aanbiedingen ontstak er een volkswoede op sociale media: Lidl had onze cultuur verraden! Waarom stond er ‘feestdagen’ in de folder in plaats van ‘kerstfeest’? Een ander pijnpunt was dat Sinterklaas ook opging in de neutrale noemer van ‘feestdagen’. Dit was na de verroetveging van Piet nóg een bewijs van de ondergang van het Avondland. Ook Lidl zou niet meer voor onze Nederlandse tradities staan. Bron
De roetveegpiet (of schoorsteenpiet) kende ik uiteraard. Maar het werkwoord verroetvegen, resp. de substantivering verroetveging had ik nog niet eerder gehoord of gelezen. In Van Dale zijn deze lemma’s ook (nog) niet te vinden.
En toen vond ik ook nog een ander interessant artikel over de activiteiten van Kick Out Zwarte Piet (KOZP): ‘Zolang je ons ziet, verandert Nederland’. Inderdaad, dat Zwarte Piet op de schop is gegaan, hebben we aan onze landgenoten van Surinaamse en andere afkomst te danken. En die roetvegen gaan ook nog wel eens verdwijnen.
Tags: Geschichte
Die