Roodkapje (Foto: Childhood’s Favorites and Fairy Stories, PD Gutenberg)
Wie is niet grootgebracht met de sprookjes van Grimm (Grimms Märchen)?
Etymologisch is sprookje afgeleid van spreuk/sproke – een verzonnen (erdachte) vertelling. Märchen komt van mhd. mærelīn ‘Geschichtchen, Erdichtetes’.
Toen we ze voor het eerst hoorden, ging er een wereld voor ons open, een andere werkelijkheid: de wereld van Assepoester (Aschenputtel), de gelaarsde kat (der gestiefelte Kater), Sneeuwwitje, Hans en Grietje (Hänsel und Gretel), Roodkapje en de wolf.
Leeg glas (Foto: Stilfehler, CC-BY-SA-3.0)
Herinnert u zich de woede van Repelsteeltje (Rumpelstilzchen)? Of ook die goede fee Mooiweertje uit Doornroosje, die je in het dagelijkse leven kon tegenkomen als Beatrix, koningin der Nederlanden?
Voor volwassenen is een sprookje slechts een onwaar verhaal of een koninklijk huwelijk. Iemand sprookjes vertellen is, zo leert Van Dale, jemandem blauen Dunst vormachen. Dat klinkt als een sprookje: das ist zu schön, um wahr zu sein.
Wat een verarming!
Hier links een leeg glas. In Frankrijk drinkt men daaruit champagne, in Italië prosecco en in Duitsland Sekt. Laat ik eens mooi weer spelen (schöntun)… Nee! Laat ik eens Mooiweertje spelen en het vullen, in elk geval voor mijn collega-bloggers.
Rotkäppchen lässt grüßen!
Tags: Kultur
Die