Ben je nota bene decennialang (jahrzehntelang) in Berlijn en dan struikel je quasi over een stekelvarken, een Stachelschwein.
T. Demšar, CC-BY-SA-3.0
Niet dat ik opkijk van dieren in mijn omgeving: ik had al broedende merels op mijn balkon en ’s nachts vleermuizen (door de open balkondeur binnengevlogen) in huis; onder mijn slaapkamerraam staat zo nu en dan een vos te blaffen en de eenden die het zwembad van mijn buurman frequenteren, wekken me ook regelmatig.
Maar deze keer gaat het om taal.
Het Nederlandse stekelvarken wordt ook egel genoemd – in het Duits: Igel.
Alleen: een stekelvarken is geen egel!
C. Schuster, CC-BY-SA
Laat ik nou een vriendin in een ziekenhuis bezoeken, waar alternatieve geneesmethodes toegepast worden. Ze had, zoals ze me liet zien, „Blutegel“ aan haar voeten. Ik verstond haar niet en registreerde „Blutigel“ (een egel is voor mij in het Duits een Igel). Het Duits maakt dus (hoewel etymologisch verwant) onderscheid tussen een Egel en een Igel.
Een Duitse Egel is een soort worm die lekker bloed zuigt. Die noemen we in het Nederlands gewoon een bloedzuiger.
Een vergelijking van de twee bijdrages op Wikipedia (zie de links boven) is niet oninteressant. De Duitse is uitvoeriger en hier lees ik: „In Deutschland sind medizinische Blutegel über Apotheken zu beziehen.“ In de Nederlandse beschrijving van de medicinale bloedzuiger staat: „Vroeger kon men bloedzuigers in de apotheek kopen. In sommige grote Amerikaanse staten en in Azië wordt de bloedzuiger nog gebruikt. Wel in veel mindere mate dan vroeger.“
Overigens betekent de bloedzuiger / der Blutsauger in beide talen hetzelfde wanneer we het over een afzetter of woekeraar, resp. Halsabschneider hebben.
Tags: Flora & Fauna, Gastbeitrag
Die